خاصیّت زیستن با جماعت اهل معنا حداقل این است که بوی معنویت را به انسان منتقل می‌کند و قهراً استمرار در این فضا به معنوی‌شدنِ بیشترِ نسان می‌انجامد و در این زمانِ بی‌معنا چه چیزی بهتر از معنادار شدن و با معنا زیستن.
سعی این راقم با در نظر داشتن دو ترجمۀ مقدّم (ترجمۀ حجت الاسلام جناب محمدباقر ساعدی خراسانی و ترجمۀ دکتر قاسم انصاری) بر آن بوده تا از تفسیر و تطویلِ ترجمۀ نخست بکاهم و به حقیقتِ متن نزدیکتر شوم و از ترجمۀ دوّم که در مواردی به نظر می‌آمده چندان پاسخی رسا به متن نداشته نیز عدول و عبور کنم وبه اصالت متن نزدیکتر شوم.